ارتباط بین داشتن معنا در زندگی با وضعیت استرس، اضطراب و افسردگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال ۱۳۹۲

زمینه و هدف: علت بسیاری از مشکلات روان شناختی، نبود معنا در زندگی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین داشتن معنا در زندگی با وضعیت استرس، اضطراب و افسردگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1392 انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است. در این مطالعه 222 دانشجوی ساکن در خوابگاه های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران، پرسشنامه های سنجش اطلاعات فردی، معنا در زندگی و سنجش اضطراب، افسردگی و استرس را تکمیل کردند. داده ها توسط spss18 و آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و تی مستقل تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان مورد مطالعه (3/6±)23 سال بود. از بین دانشجویان 50/5% از آنان دارای درجاتی از افسردگی، 73% دارای درجاتی از اضطراب و 30/9% دارای درجاتی از استرس (خفیف تا خیلی شدید) بودند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمره اضطراب با معنای زندگی ارتباط آماری معنادار و معکوس وجود دارد (p=/04). همچنین بین میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی دانشجویان همبستگی معناداری وجود داشت(pنتیجه گیری: داشتن معنا در زندگی یکی از متغیرهایی است که بر میزان اضطراب دانشجویان تأثیر می گذارد. در مشاوره های روان شناسی می توان با استفاده از روش های معنادرمانی، معنای زندگی و سلامت روان دانشجویان را بهبود بخشید